A potem nagle wszystko zapada
W ciszę tak wielką,
Że tylko słychać, jak brzęczy za szybą
Samotnej muchy skrzydełko.
I już po wszystkim. I już składamy
pióra, zeszyty i książki.
Więc żegnaj, szkoło! Już milczy teraz
Klasa i pusty korytarz.
Szkoło! Już nigdy nas nie powitasz!

 Pożegnanie szkoły podstawowej i odejście do gimnazjum wydawałoby się łatwą sprawą, ale dziś już wiemy, że wcale tak nie jest. Sporo jest różnych szkół na świecie, ale takiej jak nasza, nigdzie nie znajdziecie. Tu zostają nasi przyjaciele, koledzy i znajomi. Tu pozostaną pierwsze sukcesy i porażki, zdarzenia wesołe i smutne. Dziś żegnamy, przepraszamy i dziękujemy!